Ήρθε το Πάσχα. Πολλοί Ιουδαίοι ταξίδεψαν στην Ιερουσαλήμ. Ήθελαν να ευχαριστήσουν τον Θεό που είχε οδηγήσει τον λαό του Ισραήλ έξω από την Αίγυπτο. Η γιορτή του Πάσχα άρχιζε το βράδυ με ένα επίσημο δείπνο. Το γιόρταζαν σε οικογενειακό κύκλο, με φίλους και συγγενείς.
Ο Ιησούς και οι μαθητές του ήρθαν κι αυτοί στα Ιεροσόλυμα για το Πάσχα.
Κι ενώ ακόμα μιλούσε ο Ιησούς, φτάνει ο Ιούδας ο Ισκαριώτης και μαζί του ένα πλήθος από ανθρώπους οπλισμένους με ξίφη και ρόπαλα. Ο Ιούδας τους είχε πει: "Όποιον φιλήσω, αυτός είναι. Πιάστε τον". Πλησίασε τότε αμέσως ο Ιούδας και φίλησε τον Ιησού λέγοντας: "Χαίρε, Δάσκαλε!"
Ο Ιησούς ανακρινόταν στο σπίτι του αρχιερέα. Όλη τη νύχτα τον ρωτούσαν οι ιερείς, οι πρεσβύτεροι και οι γραμματείς. Πολλοί τον κατηγορούσαν με ψεύτικες μαρτυρίες. Όταν ξημέρωσε, αποφάσισαν να καταδικάσουν σε θάνατο τον Ιησού. Αφού, λοιπόν, τον έδεσαν, τον πήγαν και τον παρέδωσαν στον Πόντιο Πιλάτο, τον Ρωμαίο διοικητή.
Τότε οι στρατιώτες του Πιλάτου πήραν τον Ιησού, τον έντυσαν με κόκκινη χλαμύδα, έπλεξαν στεφάνι από αγκάθια και του το φόρεσαν στο κεφάλι σαν στέμμα και στο δεξί του χέρι τού έβαλαν ένα καλάμι. Τον χτυπούσαν, τον έφτυναν και του έλεγαν περιπαιχτικά: "Ζήτω ο βασιλιάς των Ιουδαίων".
Η ανάσταση του Ιησού
Χαρείτε, ο Χριστός αναστήθηκε
Χαράματα της Κυριακής κίνησαν οι μαθήτριες του Ιησού: η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία του Κλωπά και η Σαλώμη για τον τάφο του. Είχαν αγοράσει μύρα, για να αρωματίσουν το σώμα του Χριστού, όπως συνήθιζαν τότε. Πηγαίνοντας, είχαν έγνοια πώς θα κυλήσουν το βαρύ λιθάρι που έκλεινε την είσοδο του τάφου. 'Όταν έφτασαν, έκπληκτες είδαν πως το λιθάρι δεν ήταν στη θέση του. Ο τάφος ήταν ανοιχτός.
Αφού έπεσε η πόλη του Πρίαμου και τελείωσε ο δεκάχρονος Τρωικός πόλεμος, ξεκίνησαν τα πλοία των Αχαιών, για να γυρίσουν στην πατρίδα. Όμως οι θεοί του Ολύμπου ήτανε θυμωμένοι, γιατί μέσα στην Τροία οι Αχαιοί έκαψαν τους ναούς τους. Γι' αυτό τους έστειλαν ανέμους δυνατούς και άγρια θαλασσοταραχή, για να δυσκολέψουν το ταξίδι τους. Όλοι όμως γύρισαν γρήγορα στα σπίτια τους. Μόνο ο Οδυσσέας, ο πολυμήχανος βασιλιάς απ' την Ιθάκη, περιπλανήθηκε δέκα ολόκληρα χρόνια σε θάλασσες και σε χώρες μακρινές και πέρασε πολλές ταλαιπωρίες, ώσπου να φτάσει στην Ιθάκη, την πατρίδα του. Τις περιπέτειες του Οδυσσέα μέχρι την επιστροφή του στην Ιθάκη μάς τις λέει ο Όμηρος στο έργο του "Οδύσσεια".
Την Κυριακή των Βαΐων ο λαός μας τη γιορτάζει με ιδιαίτερη
λαμπρότητα και ονομάζεται έτσι, γιατί «μετά Βαΐων και κλάδων» έγινε η υποδοχή
του Χριστού στα Ιεροσόλυμα.
Ο Χριστός μπαίνει στην πόλη χωρίς την βασιλική πολυτέλεια,
καθισμένος σε ένα γαϊδουράκι. Αντί για ροδοπέταλα και τελετές, τα μικρά παιδιά
κουνούν τα βάγια των φοινίκων, αντί να τον υποδεχτούν οι πολιτικοί και
θρησκευτικοί ηγέτες του τόπου.
Χαρακτηριστικό έθιμο της ημέρας είναι ο στολισμός των
εκκλησιών με βάγια, ενώ μετά τη λειτουργία ο παπάς ευλογεί και δίνει στους
πιστούς, σταυρούς από βάγια, τους οποίους βάζουν στα εικονίσματα ή όπου αλλού,
για προστασία.
Ο Λάζαρος που ήταν φίλος και μαθητής του Ιησού, ζούσε στη
Βιθυνία, λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ. Με τις αδερφές του Μάρθα και Μαρία είχαν
φιλοξενήσει πολλές φορές τον Ιησού.
Όταν ο Λάζαρος αρρώστησε οι αδερφές του ειδοποίησαν τον
Ιησού, όμως εκείνος έφτασε τέσσερις μέρες μετά
τον θάνατό του. Οι αδερφές περίμεναν έξω από τον τάφο με λαχτάρα και πίστη λέγοντας:
- Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα πέθαινε ο αδερφός μας.
Πήγε λοιπόν ο Ιησούς έξω από τον τάφο του Λάζαρου, προσευχήθηκε και φώναξε: «Λάζαρε δεύρω έξω», δηλαδή «Λάζαρε βγες έξω».
Μπροστά στο έκπληκτο πλήθος ο Λάζαρος βγήκε τυλιγμένος με τα
σάβανα.
Μετά από αυτό το γεγονός πολλοί άνθρωποι πίστεψαν στον
Χριστό.
Ο Ακάθιστος Ύμνος λέγεται και Χαιρετισμοί, όπως και η Ακολουθία στην οποία ψάλλεται, επειδή με αυτόν οι χριστιανοί απευθύνονται προς την Παναγία πολλές φορές, με τη φράση που της είπε ο άγγελος στον Ευαγγελισμό, δηλαδή με τη λέξη "χαίρε".
Οι Χαιρετισμοί αποτελούνται από 24 οίκους, δηλαδή 24 ομάδες μικρών στίχων. Η πρώτη ομάδα ξεκινά από το γράμμα Α και η τελευταία από το Ω. Όλος ο Ακάθιστος Ύμνος δεν αποτελεί προσευχή ικεσίας, αλλά δοξολογεί και υμνεί την Παναγία.
Πηγή: Catéchisme - Métropole Grec-Orthodoxe de France
Οι ήρωες της επανάστασης ζωντανεύουν
Τα πορτρέτα
Μια ταινία για την ελευθερία
Η ταινία δημιουργήθηκε από τους εκπαιδευτικούς και τους
μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Μεσοποτάμου στα πλαίσια του εορτασμού της
επετείου των διακοσίων χρόνων από την επανάσταση του 1821 που πραγματοποίησε ο
Δήμος Πάργας.
Το όνομά του προέρχεται από το Mars, που είναι το λατινικό
όνομα για το θεό Άρη.
Μάλιστα, κατά τα ρωμαϊκά χρόνια ήταν ο πρώτος μήνας του
χρόνου, για αυτό και η Πρωτοχρονιά γιορτάζονταν την 1η Μαρτίου, ενώ η χρονική
περίοδος γύρω από αυτήν λεγόταν μαρτιάτικες καλένδες και πολλά από αυτά που
συναντάμε ως έθιμα την περίοδο του Δωδεκαημέρου έχουν τις ρίζες στην εποχή
αυτή.
Η πιο γνωστή συνήθεια του Μαρτίου είναι το Μαρτάκι, ένα
βραχιολάκι που φοράμε για να μη μας κάψει ο ήλιος.
Το δέρμα μας προστατευμένο από τα βαριά ρούχα του χειμώνα
μπορεί να πάθει βλάβη από τις ακτίνες του λαμπερού Μαρτιάτικου ήλιου!
Το Μαρτάκι φτιάχνεται από μια άσπρη και μια κόκκινη κλωστή
που τις στρίβουμε μεταξύ τους.
Πολλοί πιστεύουν ότι το έθιμο προέρχεται από την κλωστή που
φορούσαν στο χέρι οι άνθρωποι στα Ελευσίνια Μυστήρια.
Πρόκειται για γιορτές που γινόταν στην Αρχαία Ελλάδα προς
τιμήν της Δήμητρας, θεάς της γης και της γεωργίας.
Το Μαρτάκι το βγάζουν στο τέλος του μήνα και το πετούν πάνω
σε κλαδιά δέντρου, για να προστατευτεί από τη ζέστη και να καρποφορήσει, ή το
βάζουν πάνω στο πασχαλινό αρνί για να μην καεί κατά το ψήσιμο. Περισσότερα...
Δημιουργείστε με τους γονείς σας οικογενειακό σχέδιο έκτακτης ανάγκης.
Προετοιμάστε όλοι μαζί τα απαραίτητα εφόδια έκτακτης ανάγκης.
Ζητήστε από τους γονείς σας να ασφαλίσουν κατάλληλα τα ψηλά και ογκώδη έπιπλα.
Κατά τη διάρκεια του σεισμού
Μείνετε στον χώρο που βρίσκεστε και διατηρήστε την ψυχραιμία σας.
Προστατευτείτε κάτω από ένα γερό τραπέζι κρατώντας με το χέρι σας το πόδι του επίπλου.
Μην πλησιάζετε παράθυρα ή άλλα επικίνδυνα σημεία.
Μετά τον σεισμό
Εκκενώστε το κτίριο προσεχτικά. Μην τρέχετε και μη σπρώχνεστε.
Κατεβείτε από το κλιμακοστάσιο. Μη χρησιμοποιήσετε το ασανσέρ.
Συγκεντρωθείτε σε έναν ανοιχτό και ασφαλή χώρο (προαύλιο, πάρκο). Μην αγγίζετε καλώδια.
Βιωματικό
πρόγραμμα για σεισμούς
Ο «Εγκέλαδος», όπως ονομάζεται η σεισμική τράπεζα
(προσομοιωτής σεισμών) στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κρήτης αναπαριστάνει
μία σχολική αίθουσα, στην οποία οι επισκέπτες καθισμένοι σε θρανία μαθαίνουν
για το φαινόμενο του σεισμού και τη σεισμικότητα της ανατολικής Μεσογείου.
Κατάλληλα διαμορφωμένα προγράμματα σε συνεργασία με τον Ο.Α.Σ.Π., προσφέρουν τη δυνατότητα στους επισκέπτες να νιώσουν
σεισμούς μέχρι και 6 Richter και παράλληλα να πληροφορηθούν για τους τρόπους προστασίας
και τις ορθές πρακτικές αντιμετώπισής τους.
Αφού έπεσε η Τροία και τελείωσε ο πόλεμος, που κράτησε δέκα χρόνια, τα πλοία των Αχαιών ξεκίνησαν για να γυρίσουν στην πατρίδα. Όμως οι θεοί του Ολύμπου ήταν θυμωμένοι, γιατί μέσα στην Τροία οι Αχαιοί έκαψαν τους ναούς τους.
Γι' αυτό τους έστειλαν ανέμους δυνατούς και άγρια θαλασσοταραχή για να δυσκολέψουν το ταξίδι τους.
Όλοι όμως γύρισαν γρήγορα στα σπίτια τους.
Μόνο ο Οδυσσέας, ο πολυμήχανος βασιλιάς της Ιθάκης, περιπλανήθηκε δέκα ολόκληρα χρόνια σε θάλασσες και χώρες μακρινές και πέρασε πολλές ταλαιπωρίες, ώσπου να φτάσει στην Ιθάκη, την πατρίδα του.
Τις περιπέτειες του Οδυσσέα μέχρι την επιστροφή του στην Ιθάκη μάς τις λέει ο Όμηρος στο έργο του "Οδύσσεια".
Στους Κίκονες και στους Λωτοφάγους
Πηγή: Μαθαίνουμε κι αλλιώς
Στους Κύκλωπες
Πηγή: Μαθαίνουμε κι αλλιώς
Ερωτήσεις:
1. Τι συνέβη στη χώρα των Κικόνων;
2. Τι γνωρίζετε για τη χώρα των Λωτοφάγων;
3. Πώς έγινε η συνάντηση του Οδυσσέα με τον Πολύφημο;
4. Πώς αντέδρασε ο Πολύφημος μόλις τους είδε;
5. Πώς τύφλωσε ο Οδυσσέας τον Πολύφημο;
6. Πώς κατάφεραν ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του να φύγουν
από τη σπηλιά;
7. Ποιο ήταν το λάθος του Οδυσσέα φεύγοντας από το νησί των
Κυκλώπων;